IMAGO INTERNATIONAL AWARDS

Judging of the 2019 Imago International Awards for cinematography is well underway, with the 2nd IMAGO International Awards for Cinematography presentation to be held in Belgrade on March 16th. at the Yugoslovenska Kinoteka, hosted by the Serbian Society (SAS), led by it’s President, Predrag Bambic SAS

 The entry submissions closed on the15th of December and around 60 jurors are now evaluating all entries. We have 39 Feature films, 26 TV Drama episodes, 31 Documentaries, 28 Student films and18 feature films for the Young Emerging Cinematographer category. To judge the best films of each category there are 60 jurors from IMAGO society members involved, plus all Society presidents who will choose the winner of the Young Emerging Cinematographer category.

From the total of 52 member societies of IMAGO, 40 have made at least one entry in one  category, with many submitting entries for all 5 categories. This result gives a rate of 76,9 % of participation.

The panel of judges are viewing and classifying all films and the final list of nominees will be announced on 2nd February for the Feature, TV Drama and Documentary categories.

On the same day a short list will be announced for the other two categories; Student Films and Young Emerging Cinematographer. The winner for the Student Film Category will be announced on 16th February on the IMAGO websites www.imago.org / www.imagoawards.org and the winner for the Young Emerging Cinematographer on the 23rd February also on the IMAGO website.

To check a full list of entries go to www.imagoawards.org 

The list of jurors are

FEATURE JURY

Bruno Delbonnel AFC ASC Camilla Hjelm Knudsen DFF Celiana Cárdenas AMC Chris Menges BSC ASC Claire Pijman NSC Jan Weincke DFF John Seale ACS ASC Lou Berghmanns SBC Luciano Tovoli AIC Luis Branquinho AIP Marcelo Iaccarino ADF Marcelo Trotta ABC Maros Zilincan ASK Michel Van Laer SBC Rolv Haan FNF Teresa Medina AEC

TV DRAMA JURY

Akira Sako JSC Alfonso Parra AEC ADFC Andres Torres AEC Birgit Gudjonsdottir BVK Ciarán Tanham ISC Fabian Wagner BSC ASC Ivan Tonev BAC Jure Cernec ZFS Katie Milwright ACS Keung, Kwok Man HKSC Lukáš Teren ASK Maura Bergmann Morales ACC Pedro Ávila AMC Ragna Jorming FSF Roberto Schaefer AIC ASC Serge Desrosiers CSC

Documentary Jury

Andreas Fischer-Hansen DFF Astrid Heubrandtner AAC Carlos Lopes AIP Casper Hoyberg DFF Daniel Ortega ADF George Willis CSC Gints Berzins LAC Kim Batterham ACS Pieter de Vries ACS Richard Bluck NZSC Richard van Oosterhout NSC Ron Katzenelson Israel ACT Thavo Hirvonen FSC Viola Laske BVK Yiannis Daskalothanasis GSC

The STUDENT JURY

Alex Lindén FSF Alexandru Sterian RSC Ella Van Den Hove SBC Gabriella Reisinger AAC Ilya Demin RGC Kurt Brazda AAC Lukas Teren ASK Marcelo Iaccarino ADF Marijke van Kets SBC Raymond Lam HKSC Roger Deakins CBE BSC ASC Velinda Wardell ACS

Productie: Gare du Nord
Regie: Wim Opbrouck
DOP & Camera: Lou Berghmans (SBC)
Focus puller: Bart Van Otterdijck (SBC)
Gaffer: Bram Lens (Watts)
Camera: Arri Mini
Lenses: Leica Summilux

SALAMANDER 2 & TYTGAT CHOCOLAT genomineerd voor ENSOR 2018 beste TV-serie

Sinds dit jaar is de organisatie in handen van de autonome vzw De Ensors, waarin alle gildes en unies uit de sector zetelen, ondersteund door het Vlaams Audiovisueel Fonds. Er blijft evenwel een nauwe samenwerking met het Oostendse filmfestival. Nieuw is dat er dit jaar prijzen gaan naar Vlaamse televisiereeksen: Beste TV-reeks, Beste Scenario, Beste Regie, Beste Acteur en Beste Actrice.  Naast ondergenoemde nominaties zijn er ook nog de categorieën Beste kortfilm, (wordt op 14 september uitgereikt), Ensor voor Beste Debuut en Beste Internationale Doorbraak.
 
De aanloop van de uitreiking en het gala zelf zijn te volgen via onze social media – kanalen, #ensors #facebook De_ensors , instagram De_ensors. Op de filmfestivaldag zaterdag 15 september zullen overdag de genomineerde films nogmaals vertoond worden op groot scherm.

Dit zijn de nominaties :

1.Genomineerden Beste Film

• Cargo (van Gilles Coulier, productie De Wereldvrede)
• Façades (van Kaat Beels, productie De Mensen)
• Le fidèle (van Michaël R.Roskam, productie Savage Film)
• Patser (van Adil El Arbi en Bilall Fallah, productie  A Team Productions)
• Zagros (van Sahim Omar Kalifa, productie A Private View)

 
2.Genomineerden Beste Regie Film

• Adil El Arbi & Bilall Fallah (Patser)
• Kaat Beels & Nathalie Basteyns (Façades)
• Gilles Coulier (Cargo)
• Sahim Omar Kalifa (Zagros)
• Michaël R. Roskam (Le fidèle)

 
3. Genomineerden Beste Scenario Film

• Gilles Coulier en Tom Dupont (Cargo)
• Sahim Omar Kalifa, Jean-claude Van Rijckeghem (Zagros)
• Jan Pepermans (Façades)
• Michaël R. Roskam (Le fidèle)
• Bert Scholiers (Charlie en Hannah gaan uit)

 
4. Genomineerden Beste Acteur Film

• Sebastien Dewaele (Cargo)
• Johan Leysen (Façades)
• Sam Louwyck (Cargo)
• Matthias Schoenaerts (Le fidèle)
• Wim Willaert (Cargo)

 
5. Genomineerden Beste Actrice Film

• Evelien Bosmans (Charlie en Hannah gaan uit)
• Natali Broods (Façades)
• Viviane De Muynck (Vele hemels boven de zevende)
• Adèle Exarchopoulos (Le fidèle)
• Halima Ilter (Zagros)

 
6. Beste Director of Photography film

• Robrecht Heyvaert (Patser)
• Ruben Impens (Zagros)
• Nicolas Karakatsanis (Le fidèle)
• Anton Mertens (Façades)
• David Williamson (Cargo)

 
7. Beste Production Design film

• Philippe Bertin, Charlotte Goethals, Evalotte Oosterop, Valerie Le Roy (Cargo)
• Philippe Bertin,  Kristin Van Passel, Barbara Bijelic (Zagros)
• Geert Paredis, Kristin Van Passel, Mariel Hoevenaars (Le fidèle)
• Hubert Pouille, Catherine Marchand, Li Dang-vu (Façades)
• Stijn Verhoeven, Darien Biesmans, Katrien Frenssen, Nina Caspari (Patser)

 
8. Beste Muziek film

• Peter Baert (Façades)
• Hannes De Meyer (Patser)
• Raf Keunen (Le fidèle)
• Spinvis (Vele Hemels boven de zevende)
• Liesa van der Aa (Cargo)

 
9. Beste Montage film

• Adil El Arbi, Bilall Fallah, Kobe Van Steenberghe, Thijs Van Nuffel (Patser)
• Tom Denoyette (Cargo)
• Alain Dessauvage (Le fidèle)
• Bert Jacobs bert (Façades)
• Philippe Ravoet (Het Tweede Gelaat)

 
10. Beste Documentaire

• Ceres van Janet van den Brand (productie Diplodokus)
• Cornered in molenbeek van Sahim Omar Kalifa (productie Fred Vrancken)
• Michel, acteur verliest de woorden van Irma Wijsman en Patrick Minks (productie Irma Wijsman en Patrick Minks)
• Rabot van Christina Vandekerckhove (productie Peter Krüger)
• Taboe (een-reeks) van Philippe Geubels (productie Panenka)

 
11. Beste Jeugdfilm

• Baba Yega:The Movie van Michael Van Ostade (productie Geronimo)
• Helden boven Alles van Geerard van de Walle (productie Hotel Hungaria)
• K3 Love Cruise van Frederik Sonck (productie Studio 100)
• Rosie & Moussa van Dorothée van den Berghe (productie Caviar)
• Zooks van Dimitri Leue (productie Sancta)

 
 
12. Beste TV-serie

• De Infiltrant van Joël Vanhoebrouck (productie Eyeworks)
• Gevoel voor tumor van Tom Goris (productie Sylvester Productions)
• Salamander 2 van Frank Van Mechelen (productie Skyline Entertainment)
• Tabula rasa van Kaat Beels & Jonas Govaerts (productie Caviar)
• Tytgat chocolat van Marc Bryssinck en Filip Lenaerts (productie De Mensen)

 
 
13. Beste scenario TV-serie

• Malin - Sarah Gozin, Veerle Baetens, Christophe Dirickx (Tabula rasa)
• Bas Adriaensen, Philippe De Schepper (De Infiltrant)
• Marc Bryssinck , Filip Lenaerts (Tytgat chocolat)
• Leander Verdievel, Mathias Claeys, Tom Goris (Gevoel voor tumor)
• Ward Hulselmans (Salamander 2)

 
14. Beste Regie TV-serie

• Tom Goris (Gevoel voor tumor)
• Kaat Beels & Jonas Govaerts (Tabula rasa)
• Marc Bryssinck , Filip Lenaerts (Tytgat chocolat)
• Joël Vanhoebrouck (De Infiltrant)
• Frank Van Mechelen (Salamander 2)

 
15. Beste Acteur TV-serie

• Jeroen Perceval (Tabula rasa)
• Dirk Roofthooft (De infiltrant)
• Peter van den Begin (Tabula rasa)
• Stijn Van Opstal (Tabula rasa)
• Geert Van Rampelberg (De infiltrant)

 
16. Beste Actrice TV-serie

• Veerle Baetens (Tabula rasa)
• Natali Broods (De infiltrant)
• Natali Broods (Tabula rasa)
• Marthe Schneider (Gevoel voor tumor)
• Lynn Van Royen (Tabula rasa)

DMG Lumière Switch LED Fixtures 
The Perfect Choice For Car Shoots

Tom Van den Abbeele is a gaffer, best boy, lighting designer and CEO of the lighting rental company Watts in Belgium. Together with Cinematographer, Lou Berghmans, he worked as a gaffer on the Belgian crime series Salamander. Because this series involved many car shoots, Berghmans asked Tom to find a fixture that was battery powered and easy to rig. Already familiar with the DMG Lumière Switch fixtures, they hired two SL1 Switch fixtures and one SL1 MINI Switch from the Watts rental inventory.

DMG Lumière SL1 Switch rigged on a car roof during the filming of “Salamander.”
Photographer: Vincent Custers – VINGTCENTS

Tom said: “The great thing about DMG Lumière SL1 Switch is that you can power it with just one V-Lock battery and it will last for quite some time. We had a kit of 4 x BEBOB 200Ah batteries and we never ran out of power! The SL1 light output was just enough to battle the lights on the streets we were driving through. The fixture has a lot of rigging options as there are many threads where you can screw in a 16mm stud, which makes it ideal for car mounts! For the night shoots, we used The Dome as we did not need the same amount of light. What was also quite handy for the night shoots is that you can dim the fixture down to almost 1% and still have a nice colour correcting light. We used the SL1 almost all the time on this production. It is so easy to rig and power, so compact, so slim, that you can mount it practically anywhere. We could not have done the amount of car shots needed without the DMG Lumière SL1 Switch.”

On the Saturday morning (13th), the Annual General Assembly of the Belgian Society of Cinematographers (SBC) had his meetin' in Brussels. More than 35 cinematographers came to this important meeting to vote the admission of five new members (bringing the new total of 67) and to renew the administration board. The President, Willy Stassen, was stepping out after 10 years of dedication to the association, with the SBC deciding for a co-presidency to increase efficiency within the two languages in Belgium.
Lou Berghmans and Louis Philippe Capelle are the men stepping into the roles.

copyright: British Cinematographer

Lou Berghmans en zijn Overpeinzingen bij de Overgang van ’17 naar ’18

Lou Berghmans is één van die DOP/cameramannen die de laatste jaren enorm veel belangrijke tv-series gedraaid heeft, maar ook met Willem Wallyn, Nic Balthazar, Stijn Coninx en vooral Frank Van Mechelen oeen ferme stempel achtergelaten heeft op de Vlaamse film.  Wat en hoe precies, dat moet je maar eens nalezen op zijn cv, te vinden op zijn site.  Je zal meteen merken dat 2017 voor Lou een kalm jaar is geweest. Het gevolg van een operatie en een lange revalidatie, nadat hij in het Zuid-Afrikaanse Johannesburg, op de laatste draaidag van ‘Salamander 2’, een pees in zijn schouder met 5 cm scheurde.  Maar nu is hij zoals hij zelf zegt ‘back in business en staan de harde schijven in het kopke weer fris’. Ideaal om onze nieuwjaarsvragen te beantwoorden. 

1.     Waar hoop jij in 2018 op filmvlak mee bezig te kunnen zijn?

Ga starten met een antwoord waar ik vorig jaar in mijn lijstje ben mee geëindigd. Zal het ooit lukken om 18 jaar na de release van ‘Film 1’ samen met Willem Wallyn, een ‘Film 2’ in de zaal te krijgen?  Er ligt een straf scenario klaar, de cast is nog straffer, nu nog …de centjes! Antwoord: de aanhouder wint altijd, en je mag ze me desnoods in 2019 nog terug stellen :-).

2.     Welke zijn de Belgische films waar jij naar uitkijkt?

Niet alleen  beroepshalve maar ook als “fan van” ben ik een veelvraat van Belgische films en tv-series. Ik benadruk, Belgische films, daar aan de overkant van de taalgrens ook schitterende prenten worden geproduceerd.

Ik probeer dus zoveel mogelijk mee te nemen en moet daarnaast, jammer genoeg, teveel  vast stellen dat ik

a. te weinig mensen rondom mij zie in de zalen

b. ik meestal deze films en reeksen veel beter vind dat de meeste onder onze-“film  en tv-recensenten”…

Ik vraag me soms af of ik iets anders gezien heb?

Ik troost me dan maar met de gedachten dat ik er moet mee leven dat mijn intellect vermogen jammer genoeg niet het nivo haalt om de schrijver van de recensie te kunnen volgen..

3.     Is er een Vlaamse filmmaker, acteur, actrice, D.O.P., setdesigner, of iemand anders uit de branche, die we speciaal in de gaten moeten houden?

Too many to mention. Ik stel alleen maar vast  dat naast de gevestigde waarden er in alle vakgebieden, gerelateerd aan onze filmindustrie,  een nieuwe generatie opstaat die ons alsmaar meer weet te verrassen en tegelijkertijd op jonge leeftijd al een hoge film-maturiteit toont. Zelf, actief als DOP, promoot ik binnen SBC (The Belgian Society of Cinematographers) de toetreding van “nieuwe beloften”. Weinigen hoeven in hun métier onder te doen t.o.v. de gevestigde waarden.

Jonge wolven als David Williamson, Brecht Goyvaerts, Bjorn Charpentier, Christophe Nuyens, Anton Mertens, Rik Zang, Frederic Van Zandycke, Dries Delputte, ik zie ze allemaal nog ooit, op hoog internationaal, meespelen.

4. Wie breekt er nationaal en internationaal door?

Liefst zoveel mogelijk zodat we onze Belgische cinema-afdruk alsmaar internationaler kunnen vergroten en onze filmindustrie er zich verder kan aan optrekken. Velen, in al de vakgebieden, zijn gegadigden, zij er klaar voor, hebben de skills om het doen en verdienen het.

In hoeverre hij internationaal nog niet doorgebroken is, duim ik een “specialeke” voor DOP –collega Nicolas Karakatsanis, al was het maar voor zijn eindshot in ‘Le  Fidèle’. Hij verklapte me dat het sterk geïnspireerd was door een kortfilm van Claude Lelouch gedraaid in 1976 in  één car-shot gedraaid (‘C’était un Rendez-Vous’). Lang geleden dat ik tijdens een filmvertoning, tijdens een rijshot, zelf op rem op wou trappen …

Toen ik hoorde dat Nicolas samen met regisseur Koen Mortier crowdfunding zocht om een film te draaien op 35 mm in Senegal, gebaseerd op de laatste dagen van wieler-idool Frank Vandenbroucke was ik meteen bereid om een “bescheiden” storting te doen.Al was het maar om te zien wat Nicolas met onze oude dame, die heet “35mm”, aanvangt. Ja, ik fan ben van de man zijn “eigenwijze” fotografie & cameravoering 

2018 wordt misschien ook wel het jaar dat DOP Robrecht Heyvaert internationaal opportuniteiten ziet opduiken. De trailer van ‘Patser’ oogt althans zeer sterk.

5. Pierre Drouot zal vermoedelijk nog lang niet stoppen met werken, maar zijn taak als directeur-intendant van het VAF zit erop. Wat heeft hij volgens jou als directeur-intendant betekend voor de Vlaamse film?

Ik ken Pierre persoonlijk niet, maar hebt in al die jaren van zijn beleid binnen het VAF, onze sector er alleen maar op vooruit zien gaan. Zoals als zoveel vermeld in de antwoorden op deze vraag ligt Pierre zijn grootste verdienste in de professionalisering van onze filmsector en verder heeft hij een belangrijk aandeel in de internationale promoting van onze cinema. Niet voor niets prijken veel van onze cineasten, acteurs/actrices en filmtechnici op de podia van grote internationale festivals.

Het was ook geweten dat hij bij jonge filmmakers een sterk aanspreekpunt was en hij altijd  een luisterend oor had en hij zijn knowhow van het medium film met passie deelde. Ik hoop trouwens dat Pierre zijn ervaring niet mee op pensioen neemt maar deze op één of andere manier verder ten dienste kan maken voor deze jonge filmmakers.

6. Heb jij tips voor de nieuwe directeur-intendant van het VAF?

Ik heb nog als stagair-ass.camera  op de eerste kortfilm van Dominique Deruddere (‘Killing Joke’) meegelopen toen Erwin daar ook zijn eerste stappen als producer zette. Ik twijfel er niet aan dat Erwin de ideale persoon is om de nieuwe uitdagingen van het VAF aan te gaan. Erwin heeft, gezien zijn verleden, een massa ervaring & fieldwork te bieden, is iemand met een visie en tegelijkertijd een teamspeler. Eigenschappen die nodig zullen zijn  want de uitdagingen zullen groot zijn.

De financiële middelen kreunen alsmaar meer onder de besparingen en het zal zoeken worden naar een perfect evenwicht/mix tussen een verdere ondersteuning van de “fragiele, niet-commerciële” film en de betere publieksfilm. Verder hoop ik dat er ook meer aandacht en steun gaat naar scenaristen en/of het schrijven van sterke verhalen. Ik ben er immers van overtuigd dat alle, maar ook alle succes tot slagen, in onze sector te maken te maken heet met één factor, met name: een “goed verhaal”!

De tanende opkomst van de bioscoopganger is dan weer een issue dat snel een aanpak verdient. Ik las hier reeds verschillende voorstellen, waaronder en waarom niet,  het ondersteunen van “arthouse-filmzalen” …

Het bevestigt alleen maar mijn vrees dat de oude “cinema”-cultuur en zijn entourage, ondertussen zowel artistiek als commercieel grote veranderingen/evoluties heeft ondergaan. Niet voor niets zijn de Netflixen, de Amazon’s en andere, ons “beeld”-landschap deftig overhoop aan het halen en alzo ook onze “cinema” aan het herschrijven. De vraag is niet hoe we dit gaan tegenhouden, maar hoe we hier verder mee omgaan er een gepast antwoord op vinden zodat onze sector ook haar voordelen hier uit haalt.

7. Wie mag van jou de nieuwe master worden van het Filmfestival van Oostende?

Hoog tijd om weer voor een dame te kiezen.  Was de grote winnaar van de Ensor vorig jaar ook geen madam?             
Ik pleit voor girlpower @ FFO18

foto KVdm – Cinevox

Bloedstollend vervolg 
Salamander 2 komt op 7 januari 2018 op het scherm

Watch the trailer here

Het eerste seizoen van Salamander hield twaalf weken lang gemiddeld 1,4 miljoen kijkers aan het scherm gekluisterd. De opnames van de tweede reeks liepen van april 2017 tot oktober 2017. Salamander 2 wordt uitgezonden vanaf 7 januari 2018.

In de tweede reeks trekt een moord in de wijk Matonge op een politieke balling uit het mini-staatje Kitangi - ooit behorend tot de Belgische kolonie - hoofdinspecteur FGP Paul Gerardi langzaam maar zeker in het moeras van een samenzwering die draait om het bezit van de diamantmijnen in het staatje.

"Tytgat Chocolat" wint PRIX EUROPA 2017

"Tytgat Chocolat" wint Diversiteitsprijs in Cannes

PERSBERICHT:18/10/2017
De fictiereeks “Tytgat Chocolat”, elke zondagavond op Eén, heeft in de Franse badplaats Cannes de Internationale Diversiteitsprijs gewonnen. Dat meldt productiehuis De Mensen woensdag en de VRT bevestigt het nieuws.

Op de tv-beurs MIP TV in Cannes werden dinsdagavond de Diversity TV Excellence Awards uitgereikt aan programma’s die specifiek aandacht besteden aan minderheden, onder wie mensen met een beperking en lesbian, gay, bisexuals en transgenders.

De prijzen worden uitgereikt door professionals uit de tv-sector. “Het is ongelooflijk hoe genuanceerd en warm het onderwerp in beeld wordt gebracht”, aldus de jury.

“Tytgat Chocolat” volgt de inpakkers van een gelijknamige chocoladefabriek. De hoofdrollen worden gespeeld door mensen met een verstandelijke beperking van Theater STAP (Jelle Palmaerts, Mira Bryssinck, Jan GorisCrispijn) en ook nog bekende acteurs zoals Wim Opbrouck, Marc Van Eeghem, Els Dottermans, Frank Focketyn, Mieke De Groote, Jan Decleir en Flor Decleir. De reeks werd geschreven en geregisseerd door Filip Lenaerts en Marc Bryssinck, artistiek directeur van Theater STAP.
copyright: Het Nieuwsblad 18-10-2017

De jury van deze achtste Ensor-editie werd voorgezeten door Caroline Pauwels, rector van de VUB. Zetelden ook in de jury: regisseur/producent Nathalie Basteyns, cameraman Lou Berghmans, acteur/zanger en muzikant Wannes Capelle, regisseur Jan Eelen, acteur Filip Peeters, producente Viviane Vanfleteren, production designer Bart Van Loo en auteur/scenarist Annelies Verbeke. Speciale gaste bij de jury dit jaar was de Nederlandse actrice Willeke van Ammelrooy die hiermee gastland Nederland vertegenwoordigde.

Filmfestival Oostende is hét festival in Vlaanderen dat het Vlaams talent viert. Hoogtepunt van dit festival is ongetwijfeld het Gala van de Ensors, met de uitreiking van de Vlaamse Filmprijzen.

TYTGAT CHOCOLAT GESELECTEERD VOOR SERIES MANIA

ZAVENTEM/PARIJS - De nieuwe Eén-serie Tytgat Chocolat van productiehuis De Mensen in
samenwerking met Proximus, is geselecteerd voor de 8e editie van het internationale
televisiefestival Séries Mania (13-23 april) in Parijs. Tytgat Chocolat zal het opnemen tegen
andere internationale series in de categorie International Panorama. Vorig jaar vielen Eén en De
Mensen op Séries Mania nog in de prijzen met Beau Séjour (Publieksprijs). De serie is later dit
jaar te zien op Eén.
Séries Mania biedt het grote publiek jaarlijks een uitgebreid gamma aan internationale series aan.
Tytgat Chocolat maakt in de categorie International Panorama kans op drie prijzen: de A.C.S.
Award, uitgereikt door Franse tv-professionals, de Publieksprijs, gekozen door de bezoekers van het
festival en de Bloggers Award. Séries Mania vertoont de eerste twee afleveringen van Tytgat
Chocolat in wereldpremière op 16 april.

Hier kan u al een voorsmaakje vinden:
https://vimeo.com/179635550

Tytgat Chocolat volgt Jasper Vloemans, een jongen met downsyndroom die als inpakker werkt bij
het Vlaamse chocoladebedrijf Tytgat Chocolat. Daar wordt hij verliefd op één van zijn collega's:
Tina, een meisje van Kosovaarse afkomst. Wanneer Tina plots uitgewezen wordt naar haar land van
herkomst, reizen haar vrienden haar achterna, aangevoerd door de dolverliefde Jasper.
De hoofdrollen zijn weggelegd voor de acteurs van Theater STAP, een theatergezelschap dat werkt
met een vast ensemble van professionele acteurs met een mentale handicap. Jelle Palmaerts geeft
gestalte aan de dolverliefde Jasper Vloemans. Verder zijn er ook vertolkingen van Jan Goris, Jason
Van Laere, Gert Wellens, Peter Janssens, Wim Opbrouck, Marc Van Eeghem, Els Dottermans, Frank
Focketyn, Mieke De Groote, Mira Bryssinck, Jan Decleir en Flor Decleir. De reeks werd geschreven
en geregisseerd door Filip Lenaerts en Marc Bryssinck, artistiek directeur van Theater STAP.
Pieter Van Huyck, Hoofd fictie De Mensen: “We zijn heel trots op deze selectie, omdat Séries Mania
staat voor kwaliteit. Wij hebben Tytgat Chocolat nooit beschouwd als een ‘sociaal project’. We
hebben altijd de ambitie gehad om een volwaardige fictiereeks te maken, omdat we geloofden in
het acteertalent van die Stappers. En die acteurs blijven inderdaad op indrukwekkende manier
overeind naast toppers als Wim Opbrouck en Els Dottermans. Ze hebben even hard moeten werken
als andere acteurs.”
Tytgat Chocolat is een productie van De Mensen, in coproductie met Proximus en Gardner and
Domm, voor Eén. De reeks kon in de scenario- en ontwikkelingsfase rekenen op steun van het
VAF/Mediafonds van Vlaams Minister van Media Sven Gatz. De internationale verkoop van Tytgat
Chocolat is sinds vorig jaar in handen van de Franse sales agent Wild Bunch.
Séries Mania
Het televisiefestival Séries Mania is intussen aan haar achtste editie toe. De voorbije jaren werden
meer dan eens Vlaamse reeksen onder de aandacht gebracht op het festival. Zo waren onder meer
‘Beau Séjour’, ‘Spitsbroers’, ‘Cordon’, ‘De Ridder’ en ‘Clan’ in het verleden al te zien in Parijs. In 2016
mocht Beau Séjour, eveneens van productiehuis De Mensen, de felbegeerde Publieksprijs nog mee
naar huis nemen.
Persbericht, 22 maart 2017

2016: mijn favorite pics & best popsong van het jaar
all powered by #Canon5D #SonyAlpha7s #Zeiss # Snapseed # Instagram #Magisto #2punt8
"Drunk Drivers/Killer Waves" performed by Car seat Headrest

Artikel copyright Cinevox 
Foto copyright Vincent Custers

HUMO
Maandag 7 november 2016 - 17:31, door (rv)

Canvas liet weten dat ‘De 16’, een zesdelige comedyserie over de soms glibberige bovenlaag van de Wetstraat, met iPhones is gefilmd. De camera van zulke mobieltjes is erg geavanceerd, want deze serie oogt even professioneel als tv-programma’s die met camera’s zijn opgenomen waarmee je niet eens kunt whatsappen. Ik veronderstel dat iPhones, handzame apparaten, een zwierige cameravoering ten goede komen mits de cameraman zijn vak verstaat, wat in deze serie ongetwijfeld het geval is. Voor de rest kan het me merkwaardig weinig schelen dat ‘De 16’ met die dingen is gefilmd.

In de begintitels veranderen politieke krantenstukken één-twee-drie-vier in bootjes van papier. Origami. Die bootjes deinen een tel later al op een gestileerde zee van strookjes uit de papierversnipperaar. Voor een vleug symboliek mag men mij altijd zachtjes wakker maken op een afgesproken tijdstip, uiteraard tijdens de kantooruren. Tussendoor doemt in die begintitels de beeltenis van enkele politici op – Tindemans, Martens, Dehaene, Verhofstadt – die, omdat ze lang genoeg aan de macht zijn geweest, hier en daar als grote staatslieden bekendstaan. Dat we naar fictie zitten te kijken, is meteen zonneklaar: vicepremier Steven Kennis geeft namelijk blindweg opening van zaken. Transparanter hoeft het vast niet te worden: een tv-ploeg mag van hem omstandig en zo goed als onbelemmerd in zijn christendemocratische kabinet rondsnuffelen, uitgerekend wanneer de hondse Charles Van Praet, doorgaans werkzaam bij de ECB in Frankfurt, dat kabinet stormenderhand aan een interne audit onderwerpt. Een tv-ploeg opvoeren die tussendoor ook de dramatis personae interviewt, is een kunstgreep die we misschien al iets te vaak hebben gezien, net als nepdocumentair tv-drama in het algemeen. Dat neemt niet weg dat ‘De 16’, geschreven en geregisseerd door Willem Wallyn, een veeleer geslaagde oefening is in de beproefde vormen en sferen van succesrijke buitenlandse series.

Na één aflevering heeft de onuitstaanbare rouwdouw en machtsdenker Charles Van Praet (Jan Hammenecker), met een eeuwige sigaar in zijn kop, het hele kabinet al herschikt. Hij komt weg met overtredingen van het rookverbod, intimidatie en seksisme, en wordt halsoverkop kabinetschef van de op eigen kracht glimmende ijdeltuit Kennis, een mooie rol van Michael De Cock. De woelingen in de krokodillenvijver kunnen een aanvang nemen, en de bijbehorende machtsspelletjes ook.

Er is na twee afleveringen, waarin schandaaltjes uit de echte Belgische politiek echoën, niet één personage waar ik een zekere sympathie voor voel, maar dat heeft me nog nooit belet om veel plezier aan fictieve klootzakken te beleven. Ik denk vooral aan Alain Pieters, de kabinetschef die door Van Praet prompt tot speechschrijver werd gedegradeerd, nog een ambacht waar deze Pieters geen talent voor heeft: hij is met meesterschap incompetent en dan ook niet te beroerd om een toespraak die Kennis moet uitspreken woordelijk aan ‘The West Wing’ te ontlenen. Het beroepsleven van zijn dromen is een aaneenrijging van kredieturen waar het landsbelang niet van gediend is. Deze Pieters, een loepzuivere arrivé uit de provincie, weet met steun van de vakbond overal van te profiteren, en ondertussen heeft hij geenszins last van eergevoel. Als hij toch eventjes in het nauw meent te zitten, voert hij met een weinig plausibele gezichtsuitdrukking aan dat hij kanker heeft, zij het ‘in het beginstadium’. ‘Kanker is nog geen reden om te laat te komen,’ volgens vicepremier Kennis. Goede karikaturen zijn vooral precisiewerk, waardoor ze waarachtiger zijn dan een beetje Belgische politicus van zijn karikatuur zou verwachten: Alain L. Pieters wordt dan ook levensecht neergezet door Dries Heyneman.

Ook mooi was het goed geschreven solootje waarin Dirk Kerckhove, adjunct-chef begroting (Andrew James Van Ostade), in vervoering over de begroting orakelde. Een andere keer, opnieuw in een solootje, schetste hij flegmatiek het milieu waarin hij was grootgebracht. Zijn ouders hadden ooit met zijn studiebeurs een Toyota Celica gekocht nadat ze hadden gehoord dat hun schuldbemiddelaar was doodgevallen in de Carrefour. Wrang en geestig tegelijk: zo hoort het.

Het beeld van de politieke toplaag dat na twee afleveringen uit ‘De 16’ naar voren komt, vertoont voorts overeenkomsten met de visie op politici die ik op vrijdagavond weleens in een niet nader genoemde drankgelegenheid opvang als het happy hour ten einde loopt en iedereen luider uit z’n nek kletst dan nodig is. Hoe hoger de leden van het onderhavige kroeggezelschap zijn opgeleid, hoe meer ze hun best doen om de populaire kreet ‘Allemaal zakkenvullers!’ te parafraseren.

Ik kan niet zeggen dat ‘De 16’ liefde op het eerste gezicht is: de confectiepakken van de Wetstraat in hun gesloten circuit van bureaus en wandelgangen spreken aanzienlijk minder tot mijn verbeelding dan – bijvoorbeeld – de bonte en anarchistische graai uit het volk die vorig jaar op Canvas de inlandse western ‘Bevergem’ kleurde. Het zal wel weer een kwestie van affiniteit zijn. Maar ik blijf benieuwd naar de volgende aflevering van ‘De 16’, en naar de beloofde crossmediale afwikkeling van deze serie. En in één moeite door ook naar de uiteindelijke crossmediale parafrase van de kreet ‘Allemaal zakkenvullers!’

COPYRIGHT DeMorgen: 28-10-16 Pieter Dumon

"Producten gemaakt door kinderhandjes in opdracht van een bedrijf dat geen euro belasting betaalt." Neen, Lou Berghmans, de man die eerder al de camera hanteerde bij De ronde, Van vlees en bloed en Ben X, is niet meteen fan van alles wat het Apple-logo draagt. Toch kreeg regisseur Willem Wallyn hem zo ver om voor De 16, de politieke fictiereeks die sinds deze week op Canvas loopt, zijn professionele camera voor een iPhone in te ruilen.
De nieuwe Canvas-reeks De 16 is voor 80 procent met een iPhone gedraaid. Ook in nieuwsuitzendingen allerhande duiken steeds vaker los uit de pols gefilmde beeldfragmenten op. Hoe lang nog voor de smartphone in je broekzak de professionele cameraploeg vervangt?...

(lees meer op http://www.demorgen.be/tvmedia/tv-maken-neemt-de-iphone-het-straks-over-van-de-camera-b7d86fdc/)(betalend) 

copyright: De Standaard 27-10-2016

Naar verluidt was Lou Berghmans, zowat de meest gevraagde cameraman in de Vlaamse tv-wereld, niet blij toen hij vernam dat hij De 16 met iPhones moest draaien. Lou schijnt meer een Samsung-mens te zijn. Los daarvan kan het ongeoefende oog nauwelijks merken dat deze nieuwe zesdelige ­politieke comedyreeks met smartphones is gefilmd. Het frame is soms wat krap, mensen gaan al eens achter elkaar of samen in een hoekje staan om in het beeld te passen. Maar dat draagt bij tot de documentaire stijl.

https://blendle.com/i/de-standaard/bagger-om-van-te-smullen/bnl-destandaard-20161027-26a02450_9b78_11e6_a9c2_f2ce6c50a4f6

DeMorgen
Eindelijk - eindelijk! - richten Vlaamse tv-fictiemakers zich op de kern van de macht, en niet langer op de sympathieke randrafels van de samenleving. De 16 neemt de verrassende vorm aan van een comedy en staat garant voor vijfsterrentelevisie op internationaal niveau.

Door Bart Eeckhout - 26 oktober 2016

De 16 is ge-wel-dig-e televisie
Heeft Willem Wallyn als jonge snotaap zitten luistervinken onder tafel bij de politieke vergaderingen die zijn vader Luc ongetwijfeld thuis belegd heeft? Willem is scenarist-regisseur van De 16, Luc de vroegere machtige en alwetende partijsecretaris van de SP, die mee smadelijk ten onder ging in de Agusta-affaire. De 16 mag dan een heerlijke, maar fors aangezette karikatuur zijn van het leven op een regeringskabinet, de karakterschetsen en plotwendingen zijn een zo schrandere verdichting van de werkelijkheid dat ze wel een bijzondere voorkennis van het Wetstraat-leven moeten vergen.

Daarmee is het meteen gezegd: De 16 is ge-wel-dig-e televisie. Waarschijnlijk van het allerbeste dat u dit tv-seizoen van binnenlandse makelij op het scherm te zien zult krijgen. De reeks is al weleens vergeleken met de BBC-klassieker Yes, Minister - ook een sitcom, ook over een regeringskabinet. Maar eigenlijk is De 16 meer de Vlaamse, politieke nakomeling van The Office (met een parfum van House of Cards-cynisme). Net als The Office minder over het kantoorleven ging dan over de brutale rauwheid van kleinmenselijke verhoudingen, gaat de De 16 niet zozeer over politiek in de wetstratese zin van het woord, maar wel over het cynische machtsspel dat je nu eenmaal krijgt als je twee mensen samenzet in een hiërarchisch verband.

Het idee van De 16 is ontsproten aan het brein van Wouter Verschelden, nu baas bij Newsmonkey en tevoren onder meer hoofdredacteur bij deze krant. Zijn signatuur herken je in de obsessie met politiek als een schaakspel met als hoogste inzet het kantoor van de premier, op de Wetstraat 16 (vandaar de titel, dus).

SHARE
Dit programma is vooral het geesteskind van Willem Wallyn, die zijn talent als regisseur bevestigt, maar vooral een revelatie blijkt als scenarist
Toch is dit programma vooral het geesteskind van Willem Wallyn, die zijn talent als regisseur bevestigt, maar vooral een revelatie blijkt als scenarist. Op een meerlagige verhaalstructuur die vreemd genoeg aan Umberto Eco's De naam van de roos doet denken - oude rot (de kabinetschef) neemt jonge adjunct op sleeptouw op een helletocht doorheen een huis vol interne conflicten - heeft Wallyn een ontwrichtende humorlaag geënt.

Intussen flitsen de scherpe dialogen voorbij. Dit is misschien nog geen Aaron Sorkin (The West Wing, The Newsroom), maar het komt toch aardig in de buurt. Alles klopt aan dit programma, ook de gedurfde keuze voor een minder voor de hand liggende cast, met een goede Michaël De Cock maar vooral Jan Hammenecker in de rol van zijn leven als de nihilistische kabinetschef Charles Van Praet.

Alles klopt aan dit programma, ook de gedurfde keuze voor een minder voor de hand liggende cast
Is De 16 uit het leven gegrepen? Welja, maar niet op een simpele een-op-eenmanier. Alle hoofdpersonages en situaties verwijzen naar meerdere reële mensen en gebeurtenissen, zonder dat je er echt de vinger op kunt leggen. In de christendemocratische vicepremier Steven Kennis herkenden wij een stevige geut verwaandheid van Pieter De Crem, imago-obsessie en mediagestuntel van Yves Leterme, en over-het-paard-getildheid van Marc Verwilghen. Maar evengoed komt het basisidee - electoraal boegbeeld laat zich het premierschap afsnoepen - natuurlijk rechtstreeks uit leven en werk van Kris Peeters.

Lachen met tjeven?

Toch is dit geen rondje lachen met de 'tjeven'. Kabinetschef Charles Van Praet combineert het ongelikte cynisme van Jannie Haek (sp.a) met het machiavellisme van Luc Coene (Open Vld) en de militaire strategie van een Bart De Wever (N-VA) om uit te komen bij een fictieve versie van Luc Van den Bossche (sp.a en wellicht niet geheel toevallig de vader van Wallyns ex-partner en ex-minister Freya). Elders komt een naïeve staatssecretaris van het slag Eddy Boutmans (Groen) voorbij. Ook moet je hopen dat een ex-kabinetschef als Yasmine Kherbache (sp.a) zich niet het racistische seksisme heeft moeten laten welgevallen van haar fictieve collega Ina in De 16.

Toen bekend werd dat De 16 een comedy zou gaan worden, waren we nog ontgoocheld. Dan richten tv-fictiemakers zich eindelijk eens niet op de pseudoherkenbare dorpse marge of op een absurdistisch gezelschap van freaks, maar op de 'macht' zelf, dan is het om te lachen!

Dat vooroordeel blijkt dus onterecht. De 16 is vijfsterrentelevisie, een prijsbeest met internationaal potentieel. Die politieke thriller over Agusta, de ontsnapping van Dutroux of de val van Fortis kan volgende keer ook nog.

De 16, elke woensdag op Canvas om 21.40 uur